Het is zo ver … ons laatste blogbericht vanuit het verre Azië. We hopen om jullie nog één keer te doen wegdromen met onze foto’s en verhalen… Geniet er een laatste keer van!!
De 4de vertrokken we vanuit Indonesië richting de Filippijnen met een tussenstop in Kuala Lumpur, waar we de nacht doorbrachten in de luchthaven. We zochten naar een klein plaatsje tussen andere gestrande reizigers, haalden onze slaapzak uit en probeerden toch een paar uurtjes te rusten… ’s Morgens was het wel even schrikken toen we wakker werden juist naast een drukke in-check balie! Even het gevoel dat we daklozen waren… Om 7u namen we het vliegtuig naar onze laatste bestemming van deze reis: de Filippijnen!
5-8 mei: Manilla & Donsol
We hadden van andere backpackers niet veel positiefs gehoord over Manilla en voor ons was het ook niet de tofste stad vooral door het immens druk verkeer, de hoge prijzen en de ondraaglijke hitte. Eén nachtje in de hoofdstad was dan ook genoeg en de volgende dag vertrokken we naar Legaspi, om zo tot in Donsol te geraken. Daar zouden we oog in oog komen te staan met de grootste vis ter wereld, de “butanding” oftewel whale-shark.
Aan boord van een kleine “bangka” (boot) gingen we op zoek naar de reuzachtige maar zachtaardige beesten. Eénmaal een whale-shark gespot was moest iedereen vliegensvlug het water in om ze te kunnen bewonderen. Het was wel schrikken toen we zagen dat de beesten soms maar tot op 1 meter van ons kwamen aangezwommen! Eén keer moesten we zelfs uit de weg zwemmen voor één whale-shark die gevaarlijk dichtbij kwam… Zéér indrukwekkend!!
Aan het wachten in het busstation van Legaspi. De minibusjes vertrekken pas wanneer ze vol zijn... Gelukkig duurde het bij ons niet al te lang...
Op zoek naar de whale-sharks... Toch een beetje zenuwachtig voor wat we te zien gaan krijgen...
We hadden geen onderwatertoestel mee maar dit geeft perfect weer hoe het er aan toe ging. Wij hadden veel geluk en zagen 3 whale-sharks van heel dichtbij. De grootste die we zagen was zo'n 8 meter lang... Super!!
Zonsondergang in Donsol...
9-23 mei: Cebu & Malapascua
Na de ervaring met de grote vissen vlogen we naar het eiland Cebu. We besloten om de laatste dagen van onze reis door te brengen op een klein idyllisch eilandje, Malapascua. We namen de bus vanuit Cebu City tot in Maya en dan nog een half uurtje op een bangka om de laatste bestemming te bereiken. Het was er echt een klein paradijs: parelwitte stranden, azuurblauwe zee en overal palmbomen… We hebben dan ook vooral genoten van de rustige omgeving en van de mooie onderwaterwereld. Malapascua is één van de weinige plaatsen ter wereld waar de ‘thresher sharks’ nog te zien zijn, met hun heel aparte en unieke vorm. De 23ste mei verlieten we het eiland om aan onze lange terugweg naar huis te beginnen.
9-23 mei: Cebu & Malapascua
Na de ervaring met de grote vissen vlogen we naar het eiland Cebu. We besloten om de laatste dagen van onze reis door te brengen op een klein idyllisch eilandje, Malapascua. We namen de bus vanuit Cebu City tot in Maya en dan nog een half uurtje op een bangka om de laatste bestemming te bereiken. Het was er echt een klein paradijs: parelwitte stranden, azuurblauwe zee en overal palmbomen… We hebben dan ook vooral genoten van de rustige omgeving en van de mooie onderwaterwereld. Malapascua is één van de weinige plaatsen ter wereld waar de ‘thresher sharks’ nog te zien zijn, met hun heel aparte en unieke vorm. De 23ste mei verlieten we het eiland om aan onze lange terugweg naar huis te beginnen.
Om in Malapascua te geraken moesten we in de blakende zon een overvol bootje nemen vanuit Maya...
Postkaarttaferelen op Malapascua, een ideale afsluiter van onze reis...
Om 5u 's ochtends opgestaan om te gaan duiken tussen de thresher sharks... Hopelijk zien we er!!
Op het eiland huurden we een onderwatertoestel om toch wat herinneringen te hebben van onder water. Elien voelt zich hier als een vis in het water...
Hier Stephan op 24 meter diepte aan het wachten op de haaien...
En ja, alweer hadden we geluk!! De thresher shark met zijn typische lange staart...
En we zijn nog steeds héél gelukkig...
Elien heeft haar topje omgevormd tot burka om zich toch een beetje te beschermen tegen de hete zon...
Bounty beach...
Onze laatste dag duiken op Gato island...
Ook onder water is de liefde groot...
Voila, dit waren onze laatste drie weken van onze lange reis... We vonden de Filippijnen echt een héél leuke afsluiter en ook hier moeten we zeker nog eens terugkomen!
Op dit ogenblik zijn we in Clark en staan we op het punt om te vertrekken naar de plaats waar het 7 maanden allemaal begon: Bangkok.
Momenteel zitten we met verschillende gevoelens, enerzijds zijn we blij om binnen een paar uurtjes familie en vrienden weer terug te zien maar anderzijds voelen we ons ook een beetje triestig... De reis waar we zo lang naar hebben uitgekeken, waarover we zo veel hebben gesproken en gedroomd komt nu tot een einde... Deze reis heeft ons zonder twijfel heel veel bijgebracht en ook doen beseffen dat we héél veel geluk hebben. Hoewel we een aantal zekerheden hebben moeten opofferen hebben we geen seconde spijt gehad van onze beslissing om aan dit avontuur te beginnen. Al de verschillende kleuren, geuren, landschappen, culturen en mensen zullen ons voor altijd bijblijven, zo veel mooie herinneringen die voor altijd in ons geheugen gegrift zijn...
Hopelijk heeft onze blog jullie doen meegenieten van onze avonturen! Bedankt voor al jullie reacties en mailtjes...
Om af te sluiten nog enkele weetjes:
- we waren in totaal 210 dagen weg van huis
- we waren in 9 verschillende landen
- we sliepen in 96 verschillende kamers
- we spendeerden 264 uren (11 volle dagen!) in de bus
- we namen 26 keer het vliegtuig
- we doken 30 keer
- we zagen 6 verschillende soorten haaien
- we werden 2 keer bestolen
- we trokken er 10 keer op uit met de brommer
- we verloren de tel van het aantal kilo's rijst en noodles die we aten
- we hebben aan onze reis een ontelbaar aantal leuke herinneringen overgehouden...
Een laatste dikke zoen van jullie twee avonturiers,
Elien en Stephan!!!