Myanmar (17 januari - 5 februari)

Hallo!

Hier zijn we dan weer na drie weken stilte! Zoals verwacht bijna geen internet en als er was was het heel traag. Het was trouwens niet mogelijk om op onze blog te gaan… Myanmar was een super toffe ervaring en ons volledig reisverslag vind je hieronder.

De 17de ‘s ochtends al om 3.30u uit de veren gesprongen om ons vliegtuig te halen naar het vierde land op ons lijstje: Myanmar. Vele vragen rijzen bij ons op naar wat ons te wachten staat in dit land waar de tijd een aantal jaren lijkt te hebben stilgestaan. Eenmaal geland werd het al snel duidelijk dat Birma een buitenbeentje zou worden: mannen met lange rokken (laungii), auto’s en bussen uit de jaren stillekes, rochelende en spuwende mensen, de thanaka (soort witgele kleipasta) op hun gezicht die dient als make-up en zonnecreme… Ook hun rode tanden en lippen vielen ons onmiddellijk op; geen paniek echter, geen bloed, enkel een soort vrucht waarop ze o zo graag kauwen en dan de rode brei die in de mond ontstaat overal op straat uitspuwen… Wat het geld betreft stonden we ook met ons mond vol tanden: toen we dollars wilden wisselen in plaatselijk geld aanvaardden ze enkel de gloednieuwe en gladgestreken dollar-briefjes!!! Gelukkig hadden we genoeg “verse” dollars mee… Na deze merkwaardige indrukken en na een toffe guesthouse gevonden te hebben deden we een wandeling in het stadscentrum. We zagen veel koloniale gebouwen, pagoda’s, veel tea-shops en ook de Indische afkomst van vele mensen viel ons op.


Straatleven in Yangon...

Bij de Indiër in Yangon, lekkere biryani en max-cola...

De Sule-Paya op de achtergrond...

De 18de verlieten we Yangon en namen we de nachtbus naar Kalaw. Na een lange rit doorheen de bergen bereikten we tegen 3u ’s ochtends het koude bergdorpje… Daar stonden we dan midden in de nacht verkleumd van de kou… Gelukkig stond er een jonge vrouw (Toetoe) om ons de weg te wijzen naar een guesthouse waar we in een warm bed konden kruipen. Later zou blijken dat Toetoe onze gids zou worden tijdens onze trek. De eerste dag (19 jan) in Kalaw verkenden we het kleine stadje en regelden we onze trek voor de volgende dagen. We beslisten om een driedaagse trek te doen van Kalaw naar het Inle lake met als gids Toetoe.

Monniken aan het voetballen in Kalaw...

De wekelijkse markt in Kalaw, heel typisch...

20-22 jan: trek Kalaw – Inle lake

Onze trek was een unieke en misschien wel de meest intense ervaring in Myanmar, mede dankzij het fantastische werk van onze gids. We zagen authentieke taferelen en bezochten vele dorpjes, scholen, stammen en werden steeds met open armen ontvangen. Het is dan ook die gastvrijheid en vriendelijkheid van de mensen die ons het meeste heeft geraakt. We kregen ook een beter inzicht in hun manier van leven en beseften dat de meesten het met zeer weinig moeten stellen… Daarom deelden wij en onze reisgenoot (Clemente) koekjes en tandenborstels uit waar we konden. Na drie verrijkende maar ook vermoeiende dagen kwamen we toe aan onze eindbestemming: het Inle lake.

Dorpsschooltje...

Avondmaal in onze "living" met onze trekgenoot Clemente en onze gids Toetoe ...

Ons bed voor de eerste nacht...

En onze badkamer...

De vrouw des huizes waar we onze eerste nacht doorbrachten...

De tweede nacht van onze trek sliepen we in een klooster; hier Elien met de jonge monniken. 's Ochtends werden we om 5u gewekt door het ochtendgebed...

Het klooster waar we overnachtten...

Uitdelen van de koekjes...

Met vele blije gezichtjes als gevolg...

Onze gids Toetoe met de typische Thanaka op haar gezicht...

23-25 jan: Inle Lake

Aan het Inle Lake relaxten we een paar dagen: lekker eten, traditionele massage en te voet het kleine centrum verkennen. Eén dag kozen we voor een boottrip samen met onze trekgenoot Clemente. Op het het Inle Lake zagen we vissers in actie, floating gardens, dorpjes op het water en bezochten nog een aantal kloosters en pagodas. Alweer een geslaagde uitstap!! De laaste dag gingen we er met de fiets op uit maar toen al kwamen de ziektekiemetjes bij Stef boven en ging het fietsen niet al te goed… Toch probeerden we zoveel mogelijk van de mooie landschappen te genieten. Ondanks de opkomende ziekte beslisten we toch om de 10u durende busrit naar Mandalay niet uit te stellen. Het werd een helse busrit: naast het weinige comfort en het ziek zijn kregen we om 2u ’s nachts ook nog eens een platte band… Uiteindelijk rond 5u ’s ochtends aangekomen in Mandalay en snel naar een hotelleke gezocht om te gaan rusten. De volgende dagen was het een regime van dafalgan, aspegic en héél veel rust. Van Mandalay zelf zagen we dus niets behalve een aantal restaurantjes in de dichte omgeving van ons hotel. Gelukkig was er de Australian Open om onze gedachten af en toe te verzetten…

Dorpjes op het water...

De indrukwekkende Indein pagoda...

Leuke taferelen tijdens onze fietstocht rond het Inle Lake...

Een lekkere pannenkoek is eens wat anders dan rijst... Wat deed dat deugd!

31 jan – 4 febr: Bagan

Na enkele dagen ziekteverlof was het weer tijd om aan de slag te gaan en zo vertrokken we op 31 januari met het vliegtuig naar Bagan. We kwamen toe in het dorpje Nyaung U (juist naast oud Bagan) van waaruit we twee dagen met paard en kar de omliggende tempels bezochten. Nyaung U was supergezellig, vele leuke restaurantjes, relaxte omgeving: de ideale plaats om volledig te genezen en om Myanmar in schoonheid af te sluiten!!

Op 4 februari keerden we met de nachtbus terug naar Yangon. Na een vermoeiende rit van 14u - en met de onvermijdelijke pech onderweg - ’s morgens vroeg terug aangekomen in de oude hoofdstad. Aangezien ze nog geen kamer vrij hadden in de guesthouse hebben we nog een paar uurtjes aan de receptie… Na een ontbijt besloten we om nog een laatste pagoda te bezoeken: de Schwedagon; dit is de grootste en de belangrijkste religieus monument van Myanmar. Heel indrukwekkend, al dat goud!! Nu hebben we wel onze dosis tempels en pagoda’s gehad voor efkes…

De oogverblindende Schwedagon pagoda...

Myanmar (Birma) was een land dat ons echt nog heeft weten te verrassen; het was echt alsof we de klok een aantal jaren hadden teruggedraaid: geen gsm’s, geen geldautomaten, slechts af en toe elektriciteit, paard en kar als vervoersmiddel, hun traditionele kledij en gewoontes, de afwezigheid van alle comfort dat voor ons zo vanzelfsprekend lijkt,… Het land staat ook bekend voor zijn ongelooflijk warme en gastvrije bevolking dat telkens heel geïnteresseerd was om ons verhaal te horen en om tientallen vragen op ons af te vuren. De minder fraaie kant van het land is natuurlijk de vorm van militaire dictatuur die er heerst. Die zorgt voor een onderdrukking van de gewone mens en het beperkt hun doen en laten. Het resultaat is een grote kloof tussen arme bevolking en rijke legertop. Daarom hebben wij tijdens ons verblijf zoveel mogelijk de plaatselijke bevolking gesteund en de guesthouses, transportbedrijven en restaurantjes die eigendom zijn van de regering vermeden.

Een paar uur geleden aangekomen in Bangkok (6 februari) en we zitten vol ongeduld te wachten op de ouders van Stephan...

Tot volgende keer en hou jullie goed!!

Dikke zoenen,

Elien en Stephan