Hier volgt een verslag enkel en alleen over onze driedaagse trek.. de rest volgt later maar we vonden dat deze ervaring een beetje extra aandacht verdient...
23 november allemaal opgestaan met toch een beetje zenuwen omdat we niet precies wisten wat ons te wachten stond... Na een stevig ontbijt werd onze groep van negen mensen met een 4x4 jeep doorheen het prachtige en heuvelachtige landschap naar het vertrekpunt van onze tocht gebracht: een klein dorpje in the middle of nowhere. Na een tweetal uur stappen doorheen de open rijstvelden en de dichtbeboste jungle kwamen we aan bij onze eerste stop: een waterval waar we een zeeer verfrissende duik hebben genomen. Enige spelbrekers waren de bloedzuigers: ambetante, plakkerige, bloedaftappende beesten. Daarna zijn we met knikkende knietjes richting onze eerste afdaling getrokken. Een 360 meter lange kabel gespannen tussen twee dikke (gelukkig!) bomen waar we ons aan de hand van een soort katrol naar beneden moesten laten glijden... Iedereen keek elkaar aan met angstige oogjes... Stephan was de eerste om de uitdaging aan te gaan en wanneer Elien zag dat de kabel sterk genoeg was besloot ze als tweede te gaan. Wat een fantastisch gevoel om zo 160 meter boven de grond over de boomtoppen te razen!!!!
Na zo n twee of drie kabels kwamen we aan in onze eerste boomhut, ook meer dan 100 meter boven de grond, met een prachtig uitzicht over de jungle.
Na een nachtje vol raadselachtige geluiden van de jungle hebben we in de vroege ochtend een korte ochtendwandeling gedaan en ontbeten. Daarna zijn we vertrokken richting onze tweede boomhut. Zelfs de vele bloedzuigers (Elien heeft een fobie opgedaan...) konden de prachtige natuur niet bederven. In de namiddag waren we vrij om via de kabels de jungle te verkennen. Door de toch wel vermoeiende trektocht van die dag kropen we redelijk vroeg onder ons muggennetje.
De tweede ochtend alweer vroeg opgestaan omdat onze twee gidsen, Max en Peng, ons opnieuw kwamen halen voor een ochtendwandeling om te proberen een glimp op te vangen van de gibbons (soort aap met lange armen), maar dat is spijtig genoeg niet gelukt.
De laatste dag hebben we nog heel wat kabels moeten afglijden om terug uit de jungle te geraken.
Duikje in het ijskoude water van de waterval. De bloedzuigers hadden duidelijk geen last van de kou...
Badkamer van onze boomhut met het mooiste uitzicht ooit over de jungle...
In ons bedje met snachts prachtige geluiden om ons heen...
Stephan aan de kabel...
Na de inspanning de ontspanning...
Het springen in de leegte was vaak het meest angstaanjagende want vaak was je dan al meters boven de grond...
Elien neemt foto van Stephan die 50 meter boven haar een kabel afglijdt... Heel indrukwekkend!!
Het springen in de leegte was vaak het meest angstaanjagende want vaak was je dan al meters boven de grond...
Elien neemt foto van Stephan die 50 meter boven haar een kabel afglijdt... Heel indrukwekkend!!
Het adembenemende zicht uit onze boomhut... Wat hebben we daarvan genoten!!
De hele groep aan het overheerlijke avondmaal... (zelfs 1 keer frietjes gehad...)
Het zicht sochtends uit onze boomhut...
Onze gids Max was de max...
Ook Elien smijt zich in de leegte...
De trek was echt een super fantastische ervaring, er bestaan gewoon geen woorden om zoiets te beschrijven...
Het afscheid nemen van de groep woog bij iedereen dan ook zwaar, zot hoe hecht een groep kan worden op drie dagen tijd..
Het was een unieke ervaring!!!!
Vele groetjes,
Stephan en Elien
Ps: filmpje van de trek volgt misschien nog later maar is heel moeilijk om up te loaden, we probeerden het al enkele keren...
Ps: filmpje van de trek volgt misschien nog later maar is heel moeilijk om up te loaden, we probeerden het al enkele keren...
xxxxxxxxxx
Amaii, spectaculair, bangelijk, waarschijnlijk unieke ervaring, mooie foto's. Mis wel een beetje de apen!!!
BeantwoordenVerwijderenBlijf maar bloggen, we vinden het tof...
Grs tante Mie.
hey padvindertjes!weer schitterende verhalen!mijn zin om nr azië te gaan wordt groter en groter,jammer genoeg worden mijn fobieën ook groter en groter!ik zou gewoon ni in zo nen jungle durven, wel willen, mr dan eerder in een pausmobiel, waar niemand aan mij kan!wat ben ik een avonturier!prachtig verhaal weer, ook supermooie foto's!mega om dit avonturier te volgen!nu ga ik bij erika eten, samen met maaike en greet!spaghetti, mmmmmm...elientje, voor jou en stef en erika maak ik speciaal spaghetti als jullie terug zijn en in mijn nieuwe huisje komen eten!love you!xxxxxxxxxxxxxxxx...miss ya!
BeantwoordenVerwijderenSuper!!! Amaai, ik ben helemaal jaloers als ik jullie verhaal lees. Ik ben blij dat ik via jullie blog al jullie verhalen kan volgen!!!
BeantwoordenVerwijderenBlijf maar verder zo genieten, het doet jullie deugd!
Jullie zien er echt heel gelukkig uit!!!
Vele groetjes
Elly en Tom
Quelle expérience unique...Nous sommes quand-même contents que vous êtes revenus "sur terre" sans problème, car les photos donnent le vertige! Nous sommes très curieux de voir le film dont vous parlez. Nathalie et Stéphane nous donneront certainement beaucoup de détails le week-end prochain. Bonne continuation au Vietnam avec les parents d'Elien. Bisous de Maman et Papa
BeantwoordenVerwijderenElien en Stephan! Wow, wat een verslag en zalige foto's. Het ziet er gewoon zalig de max uit! Ik wou dat ik samen met jullie ook aan die kabels kon hangen, wel liefst ver genoeg van de beesten! Het ziet er echt mega spectaculair uit! Geniet er van! Echt waar, ik ben er even niet goed van, ziet er echt super uit! Ik kijk al uit naar jullie volgende verslagen van alle avonturen die nog volgen!xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
BeantwoordenVerwijderenJa, veel valt er hierbij niet gezegd te worden, beelden spreken voor zich. Ik krijg wel al kriebels in mijn buik als ik jullie zo zie hangen (was er soms niet wat geroep bij???)
BeantwoordenVerwijderenBen heel blij om binnenkort alle verhalen uitgebreid te horen Tot vrijdag xxxxxx